het moét het perfecte product zijn, dacht ik altijd. de dutch weedburger, een innovatieve, 100% plantaardige burger met zeewier. bewezen is dat zeewier hoogwaardige eiwitten, vitamine en mineralen bevat.
op facebook en twitter zie ik regelmatig lovende kritieken voorbij komen, kon niet wachten er eindelijk eens zelf mijn tanden in te zetten. in limburg gaat dat niet gebeuren. toen ik onlangs bij arq in rotterdam ging eten, wist ik meteen wat ik wilde eten. eindelijk was het zover!
ik heb hem niet opgegeten, de dutch weedburger. het aardige personeel van arq bood heel vriendelijk aan me de halve burger in een doggiebag mee naar huis te geven. ik kón hem echter niet opeten, omdat ik hem niet lekker vond.
positief vind ik dat het geen structuur is die me doet denken aan vlees, in tegenstelling tot veel recensies die ik lees. echter, de grauwe kleur en de kleverige, zachte structuur past voor mij ook niet bij een burger. het groene broodje, dat haar kleur te danken heeft aan de zeewier die erin zit, maakt het niet beter. het broodje vind ik, net als de burger, niet erg aantrekkelijk uitzien. daarnaast vind ik ook hiervan de structuur niet fijn. plakkerig en sompig.
het voelt vreemd, dat de dutch weedburger zulke mooie recensies krijgt, terwijl mijn ervaring met de burger negatief is. het kan het moment geweest zijn, de bereiding. geen idee. uiteindelijk is mijn mening subjectief. heb je de burger nog niet gehad, dan zal ik je zeker aanraden hem te bestellen. misschien moet ik ‘m ook nog een keer een kans geven.