vind ik dit lastig? ja! en toch voel ik de noodzaak mijn standpunt te delen.
vooralsnog laat ik me niet vaccineren. zo, dat is eruit.
als je dat standpunt hebt, krijg je met veel kritiek te maken. we hebben mijns inziens te maken met een radicale intoleratie vanuit twee kanten: je bent voor óf je bent tegen. tussenliggende meningen vallen buiten het aandachtsveld. als ik twitter berichten lees, schrik ik. ik word zelfs een beetje bang. wil je niet gevaccineerd worden, dan ben je een gevaar voor de maatschappij, een asociale idioot. heb geen respect voor de zorg. ben je een corona-wappie. als twijfelaar een goed moment om een eigen mening te vormen.
vooropgesteld; ik ben niet tegen vaccineren. ik weet dat er een ernstig virus zich wereldwijd verspreidt. ik geloof niet dat de prik ons voorziet van een vloeibare chip, waardoor we via het 5G-netwerk gevolgd kunnen worden. en ook niet dat wereldoorlog III voor de deur staat. die uitspraak vind ik zelfs bijzonder ongepast. de inzet van de zorg vind ik meer dan fantastisch. ik keur geweld – zoals het in brand steken van test-locaties, geweld tegen zorgpersoneel en mensen uitschelden vanwege hun keuze - volledig af. ik houd me bijna perfect aan de corona-maatregelen en heb geen probleem met het doen van een test.
mijn voornaamste reden geen vaccinatie te willen is dat ik als niet-risicogroep met een gezonde levensstijl mijn risico op ernstige corona nihil is. en ondanks dat er vooralsnog weinig potientieel risico lijkt te zijn na vaccinatie, kunnen we niet naar de lange termijn kijken. we vaccineren pas heel kort, het is een nieuwe ziekte en een nieuw vaccin dat heel snel werd ontwikkeld. waarom zou ik als gezonde vrouw van 48 het risico op bijwerkingen lopen als mijn risico op ernstige corona nihiel is? bovendien is er een tekort aan vaccins en vind ik het onethisch me te laten vaccineren terwijl iemand anders wel baat heeft bij het vaccin. er is nog niet bekend in hoeverre vaccinatie bestand is tegen mutanten van het virus. er ontbreekt, logisch, nog veel kennis.
geen reden om me niet te willen vaccineren, maar iets waar ik niet achter sta, is de huidige manier van vaccineren. doordat we in korte tijd willekeurig vaccineren, krijgen we weinig inzicht in het verloop. is het effect per groep onmeetbaarheid is. als er een individuele afweging gemaakt zou zijn, waarbij we mensen die risico lopen vaccineren als ze dat willen, hadden we vervolgens mij meer gedetailleerde data kunnen verzamelen voor de lange termijn.
er wordt gedaan alsof alles weer mogelijk is, áls je jezelf maar laat vaccineren. met vaccinatie wordt echter geen groepsimmuniteit bereikt. helaas wordt er door de media wel eens een valse verwachting gecreeërd. het virus wordt misschien, net als griep, nooit uitgeroeid. ook als je gevaccineerd bent, kun je (weliswaar is de kans kleiner en als je corona krijg zijn je klachten waarschijnlijk minder ernstig) corona krijgen. of een mutatie van het oorspronkelijke virus.
vorig jaar kwamen de IC’s vol te liggen. ziekenhuizen raakten overbelast. om dat te voorkomen, kwamen mensen die ook dringend zorg nodig hadden op een wachtlijst, moesten veel ondernemers en scholen hun deuren sluiten. het huiselijk geweld steeg en meer mensen raakten in een. er ontstond een blindheid voor een grote groep in de samenleving. de empathie ging naar de slachtoffers van het virus en veel minder naar de groep die enorm lijdt onder de getroffen maatregelen. er werd mijns inziens een vreemde logica in het leven geroepen. oude en demente mensen en mensen met een geestelijke beperking die intern woonden, mochten maandenlang geen bezoek ontvangen. mensen overleden en zagen voorafgaand aan de dood wekenlang hun familie niet. corona zorgde voor nog meer angst in de samenleving. positiviteit ontbrak, ondanks dat er zeker mooie nieuwe verbindingen en een nieuwe vormen van prachtige creativiteit zijn ontstaan.
en dan ontstaat er een grote verbondenheid in onze samenleving, in de strijd om onze vrijheid terug te krijgen: massa-vaccinatie. mensen posten dat ze hun jaar éindelijk aan de beurt is. of tonen vol trots een foto van het prikmoment. onze samenleving gaat van een sterk negatieve toestand naar een sterk positieve toestand. daarin is geen ruimte voor de mening van de twijfelaar.
als je naar de cijfers kijkt, twijfel ik over de juiste afweging in deze crisis. van de mensen die corona krijgt, komt ongeveer 1,5% in het ziekenhuis, 0,3% overlijdt aan het virus. in 2020 was er een oversterfte van 15000 mensen, voornamelijk mensen uit de in deze crisis kwetsbare groep. dat is 10% meer dan de verwachting. ernst kuipers deed gisteravond op tv een voorzichtige aanname: wat we gewonnen hebben door zorg voor covid-patiënten, dat zou weleens kleiner kunnen zijn dan wat we verloren hebben door uitstel van non-covid zorg’. dat is een niet mis te verstane uitspraak.
ik hoop dat we naast deze symptomatische oplossing om de IC’s niet weer te overbelasten, de oorzaak gaan aanpakken. ik ben er bang voor. vind het namelijk typerend voor onze maatschappij. als je depressief bent, slik je anti-depressiva. ADHD? pillen! heb je een hart- en vaatprobleem? houd maar fijn onder controle met wat pillen. ik denk dat de echte oplossing bestaat in het op een heel andere manier in de wereld staan. die niet leidt tot vereenzaming, depressies, burn-outs, ongezond leven en massaal dierenleed.
ik moet mijn stem laten klinken. als veganist verdedig ik mezelf al jaren in een maatschappij, waarin veganisten tot voor kort werden gezien als extremist, fundamentalist, mensen die dieren bevrijden en vrachtwagens in brand steken. oja, en werken, dat doen veganisten niet. nu laat ik mijn stem weer klinken.
ik maak een weloverwogen keuze. mijn keuze.