in een gesprek waarin duidelijk wordt dat ik veganist ben, wordt altijd vrij snel dezelfde vraag gesteld: ‘maar wat eet je dan?’ mijn antwoord op die vraag was vroeger heel uitgebreid. nu denk ik alleen maar: ‘wat een stomme vraag’ en vertel vervolgens dat ik alleen maar geen vlees, vis en andere dierlijke producten eet. en dat ik alle overige producten wel eet. uit de vraag die mij zo vaak gesteld wordt, blijkt wel weer eens, dat mensen heel moeilijk kunnen denken buiten een stukje vlees of vis. daar begint het mee, de rest wordt erom heen bedacht. in restaurants gaat het eigenlijk niet anders; je kiest het soort vlees of vis en daar horen dan groenten, aardappels of pasta bij. ik vind het vreemd, in een wereld waarin er een overvloed is aan plantaardige producten, die ook nog eens allemaal heerlijk te bereiden zijn. zelf denk elke dag weer: ‘wat zullen we vandaag eten?’. niet omdat de keuze zo beperkt is, maar omdat al die plantaardige gerechten zooo lekker zijn. ook vandaag wist ik het weer niet. toen ik vanmorgen door de sneeuw naar albert heijn ging, moest ik van te voren mijn lijstje klaar hebben. wordt het een zuurkoolschotel, bami, lasagne, een stamppotje, gebakken aardappels met een burger, buritto’s, soep met pannekoeken of fallafal? ik koos voor dat laatste, omdat het pakje fallafel in de koelkast bijna over de datum was. heerlijke salade erbij, rode bietjes, olijven, in knoflook met ui gebakken plakjes wortel en zongedroogde tomaten. als sausje veganistische mayo met mierikswortelpasta erdoor. heerlijk heerlijk. of ik het mensen kwalijk neem als ze me weer eens vragen wat ik dan wel eet? ik weet het niet. vroeger aten wij ook overwegend vlees, aardappels en groenten. gelukkig is mijn moeder door het vegetarisme en later veganisme steeds veelzijdiger gaan koken. zelf heb ik uitsluitend vegetarisch/veganistisch gekookt. ik denk dat vleeseters niet willen accepteren dat er meer is dan dierlijke producten, maar dat ze het verdomd goed weten. heel gemakkelijk om dan een stomme vraag aan een veganist te stellen natuurlijk. ik probeer ze maar in hun waarde te laten, die vleeseters, in de hoop op beterschap…